Δευτέρα 31 Μαρτίου 2008
''ΤΟ ΜΟΥΣΙ'' ενα σατυρικό έντυπο που κυκλοφορούσε πριν 35 χρόνια
Παρακολουθώντας αυτές τις μέρες τα γεγονότα, Δημοψήφισμα, Μομφή, Καλώς τα παιδιά, Παιδότοπο, Συγκεντρωση στη Βροχή κλπ. δεν ξέρω γιατί μου ήρθε στο νού ένα σατυρικό έντυπο που κυκλοφορούσε πρίν 35-40 χρόνια. Είχε τίτλο ''ΤΟ ΜΟΥΣΙ'' Το έβγαζε κάποιος που υπέγραφε ''Πολυδεύκης''. Δεν ξέρω αν ήταν ο ίδιος που το πούλαγε στην Ομόνοια κυρίως στις σκάλες της οδου Αθηνάς. Aν όντως ήταν έτσι μπορούμε να πούμε πως ήταν πρόδρομος των σημερινών bloggers, αφού ήταν ο συντάκτης, εκδότης και πωλητής του εντύπου. Χαρακτηριστικός όμως ήταν και ο τρόπος που διαλαλούσε το έντυπο, με μια σταθερή άχρωμη φωνή που έλεγε.-Εκυκλοφόρησε το ΜΟΥΣΙ... Η σοβαροτέρα εφημερίς της Ελλάδος. -Βάλτε τα παληά σας ρούχα... Θα ξαπλώσετε κάτω από τα γέλια... ΄Εκτακτο Παράρτημα το ΜΟΥΣΙ.Βέβαια ήταν οι εποχές με τα ''ΓΑΡΓΑΛΑΤΑ'' (κι αυτό υπήρξε τίτλος για σατυρικό έντυπο για κάποιο διάστημα), τους κατεψυγμένους πρωθυπουργούς, την Μ. ΠΑΛΑΙΣΤΗ και τόσα άλλα που έδιναν θέματα,Eχει κρατήσει κανείς, κανένα φύλλο; Στο διαδίκτυο δεν βρήκα κάτι σχετικό. Αν ναι ας επικοινωνήσει.
Κυριακή 23 Μαρτίου 2008
ΑΦΟΥ ΤΟ ΑΣΦΑΛΙΣΤ(Ρ)ΙΚΟ ΤΟ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΤΗΚΕ Η Κα... ΦΑΝΗ ΠΑΛΛΗ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΓΑΛΟΥΜΕ ...ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΗ
Πολύ δημοκρατικό πραγματικά το Δημοψήφισμα, αλλά δεν είναι σίγουρο οτι έχει πάντα και τα πιό σωστά αποτελέσματα. Ίσως γιαυτό και στη χώρα μας δεν διενεργούνται συχνά. Όντας λαός παρορμητικός, πολλές φορές δεν βλέπουμε το μακροπρόθεσμο συμφέρον.Άν για παράδειγμα, γινόντουσαν δημοψηφίσματα για θέματα όπως ο Πολιτικός Γάμος, οι Ταυτότητες κλπ., σίγουρα θα είχαμε διαφορετικά αποτελέσματα. Κι αν θεωρήσουμε άτυπα Δημοψηφισματα τις λαοσυνάξεις που έγιναν το '90 για το Σκοπιανό, είδαμε σε τι αδέξοδο οδήγησαν.Αλλά, και σε μεγάλα τεχνικά έργα αν έμπαινε ερώτημα δεν θα είχαμε ούτε Αττική Οδό, ούτε Μετρό (θυμάστε, πιστεύω, τις κινητοποιήσεις και τις προσφυγές. Κι αν τρέξουμε λίγο πίσω την μνήμα μας θα θυμηθούμε πως και για τους Ολυμπιακούς του 2004 δεν θα είχαμε ευτυχή κατάληξη... (αντιδράσεις από πολλές μεριές και από κατα τεκμήριο χαρισματικά άτομα - Χάρρυ Κλύν - που επηρεάζουν τον κόσμο.Φυσικά με όλα αυτά δεν ισχυρίζομαι ότι το ΑσφαΛΗΣΤ(Ρ)ΙΚΟ ΤΗΣ ΝΔ, είναι το Ν/Σ που θα βελτιώσει την κατάσταση στα Ταμεία, ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΘΑ ΠΑΝΕ, Δηλαδή τόσα χρόνια ψάχναμε την κ. Πετραλιά να μας λύσει ένα τόσο μεγάλο πρόβλημα κι έκείνη το κατάφερε σε 2 μήνες;
Κυριακή 16 Μαρτίου 2008
MHΠΩΣ ΤΟ ΠΑΣΟΚ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΕΤΟΝΟΜΑΣΤΕΙ ΣΕ ΄΄ΠΑΡΙΖΑ΄΄ (Και τα άλλα κόμματα''.
Τώρα που το ΠΑΣΟΚ δοκιμάζει καινούργιες (παληές) συνταγές μήπως θα έπρεπε να μετονομαστεί σε ''ΠΑΡΙΖΑ'' δηλαδή ''Πανελλήνιο Ριζοσπαστικό Ζωηρό ΄Ατι'', ή ''Ζωντανό Αρμα'' ή ότι άλλο διαλέξουν. Ετσι θα του τη σπάσουν του ΣΥΡΙΖΑ και του Τσίπρα και θα περάσουν και το μήνυμα ότι ενδιαφέρονται για την διατροφή μας.
Από την άλλη η Ν.Δ. έτσι όπως σαρώνει εργαζόμενους και συνταξιούχους θα μπορούσε να γίνει ΑΜΠΑΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ΚΟΡYΖΑ, και ο ΛΑΟΣ ΓΚΑΡΙΖΑ
Από την άλλη η Ν.Δ. έτσι όπως σαρώνει εργαζόμενους και συνταξιούχους θα μπορούσε να γίνει ΑΜΠΑΡΙΖΑ, το ΚΚΕ ΚΟΡYΖΑ, και ο ΛΑΟΣ ΓΚΑΡΙΖΑ
Δευτέρα 3 Μαρτίου 2008
O ΠΡΩΤΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΣ (ΚΑΝΕΝΑΣ) ΗΤΑΝ Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ;
Επίθεση δέχτηκε το τελευταίο διάστημα και η ανωνυμία. Είναι όμως πάντα ένοχη ή κάποιες φορές επιβάλλεται και επικροτείται.
Οταν για παράδειγμα κάποιος κάνει μια δωρεά, όλοι λέμε ότι έχει μεγαλύτερη αξία άν την κάνει ανώνυμα. Ανωνυμία υπάρχει για ανήλικους κατηγορούμενους,- τελευταία για όλους. Ανώνυμα επίσης, θα δώσουμε τα συγχαρητήριά μας σε έναν καλλιτέχνη μετά από μια παράσταση ή μια συναυλία, θα είναι άτοπο να ανaφέρουμε το όνομά μας. "Συγχαρητήρια κε Μπάρτον,... είμαι ο Ν. Π/λος". Και βέβαια όταν καταγγέλλουμε σκοτείνα κυκλώματα ή εγκληματικές πράξεις (εδώ όμως απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή.
΄Οσο για τον Οδυσσέα, ευτυχώς που τότε δεν υπήρχαν κανάλια με παράθυρα.
Οταν για παράδειγμα κάποιος κάνει μια δωρεά, όλοι λέμε ότι έχει μεγαλύτερη αξία άν την κάνει ανώνυμα. Ανωνυμία υπάρχει για ανήλικους κατηγορούμενους,- τελευταία για όλους. Ανώνυμα επίσης, θα δώσουμε τα συγχαρητήριά μας σε έναν καλλιτέχνη μετά από μια παράσταση ή μια συναυλία, θα είναι άτοπο να ανaφέρουμε το όνομά μας. "Συγχαρητήρια κε Μπάρτον,... είμαι ο Ν. Π/λος". Και βέβαια όταν καταγγέλλουμε σκοτείνα κυκλώματα ή εγκληματικές πράξεις (εδώ όμως απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή.
΄Οσο για τον Οδυσσέα, ευτυχώς που τότε δεν υπήρχαν κανάλια με παράθυρα.
Κυριακή 2 Μαρτίου 2008
ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ ΜΙΑ ΠΑΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ
¨Οταν ήμουν μικρός, θυμάμαι, στα ζαχαροπλαστεία υπήρχε μια πάστα που λεγόταν Balcanic - Μπαλκανίκ (δεν είναι πλάκα). Αυτή λοιπόν ήταν ένα κράμα από διάφορες γεύσεις, σοκολατίνας, άσπρης, λεμονάτης κλπ. (Μάλλον έβαζαν ότι περίσσευε από επιστροφές, μπαγιάτικα κλπ. Και δεν υπήρχε και ο Ευαγγελάτος να το αποκαλύψει).
Αυτή η μίξη που τότε μού έκανε ιδαίτερη εντύπωση, και μου άρεσε πολύ, χαρακτηρίζει τελικά την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή μας. Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερο να τα βρούμε όλοι οι Βαλκάνιοι να κάνουμε μια συμφωνία μεταξύ μας, σταματώντας τις γκρίνιες και τις διαμάχες, θα κάναμε μια μικρή άτυπη ίσως Ε.Ε. (Βαλκανική Ενωση για την περίπτωση) και θα αποτελούσαμε ένα ιδαίτερα δυναμικό σύνολο στην περιοχή αυτή που σίγουρα θα έδινε ωφέλη και ανάπτυξη σε όλα τα μέρη, κρατώντας φυσικά ο καθένας τα έθιμα τις συνήθειες του κλπ., που άλλωστε πολλά είναι κοινά. Ολα τα άλλα, για σύμβολα, κόκκαλα, λαοσυνάξεις και προγόνους είναι βέβαια σημαντικά και κυριαρχούν στο συναίσθημα, και την αγάπη για την πατρίδα, περιπλέκουν όμως το πρόβλημα, δημιουργώντας φανατισμό και μισαλλοδοξία.
Και όλοι ξέρουμε πως σε μια καταστροφή, φυσική ή από ατύχμα, κανείς δεν θα αρνηθεί την βοήθεια από γείτονες-διασώστες είτε αυτοί είναι σκοπιανοί, είτε βούλγαροι, τούρκοι κλπ.(*) (Το ζήσαμε το 1999).
Και μαυτό το …εμπνευσμένο λογίδριο σας χαιρετώ και εύχομαι σε όλους καλό σαββατοκύριακο.
(*) Τώρα που έγιναν αυτές οι εκρήξεις στην Αλβανία είδαμε ότι πολλοί τραυματίες μεταφέρθηκαν σε Ελληνικά Νοσοκομεία.
Αυτή η μίξη που τότε μού έκανε ιδαίτερη εντύπωση, και μου άρεσε πολύ, χαρακτηρίζει τελικά την κατάσταση στην ευρύτερη περιοχή μας. Δεν ξέρω αν θα ήταν καλύτερο να τα βρούμε όλοι οι Βαλκάνιοι να κάνουμε μια συμφωνία μεταξύ μας, σταματώντας τις γκρίνιες και τις διαμάχες, θα κάναμε μια μικρή άτυπη ίσως Ε.Ε. (Βαλκανική Ενωση για την περίπτωση) και θα αποτελούσαμε ένα ιδαίτερα δυναμικό σύνολο στην περιοχή αυτή που σίγουρα θα έδινε ωφέλη και ανάπτυξη σε όλα τα μέρη, κρατώντας φυσικά ο καθένας τα έθιμα τις συνήθειες του κλπ., που άλλωστε πολλά είναι κοινά. Ολα τα άλλα, για σύμβολα, κόκκαλα, λαοσυνάξεις και προγόνους είναι βέβαια σημαντικά και κυριαρχούν στο συναίσθημα, και την αγάπη για την πατρίδα, περιπλέκουν όμως το πρόβλημα, δημιουργώντας φανατισμό και μισαλλοδοξία.
Και όλοι ξέρουμε πως σε μια καταστροφή, φυσική ή από ατύχμα, κανείς δεν θα αρνηθεί την βοήθεια από γείτονες-διασώστες είτε αυτοί είναι σκοπιανοί, είτε βούλγαροι, τούρκοι κλπ.(*) (Το ζήσαμε το 1999).
Και μαυτό το …εμπνευσμένο λογίδριο σας χαιρετώ και εύχομαι σε όλους καλό σαββατοκύριακο.
(*) Τώρα που έγιναν αυτές οι εκρήξεις στην Αλβανία είδαμε ότι πολλοί τραυματίες μεταφέρθηκαν σε Ελληνικά Νοσοκομεία.
Σάββατο 1 Μαρτίου 2008
Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΣΤ(ολογ)ΙΩΝ
Παρακολουθούσα αυτές τις μέρες στα κανάλια τις συζητήσεις για τα Blogs τους εκβιασμούς κλπ. Εκείνο όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και πιστεύω σε όλους, είναι το γεγονός ότι, πολλοί γνωστοί δημοσιογράφοι - από τα πρώτα ονόματα- έλεγαν πως δεν έχουν σχέση με υπολογιστές, με την ''νέα τεχνολογία'' και με τα ''WSB'' (ντάμπλγιου ες μπι) όπως το έλεγε ο Ν. Χατζηνικολάου.
Eίναι σαν να μας λέει ένας χειρουργός σήμερα, ότι δεν γνωρίζει τι είναι ''λαπαροσκόπιο'', το ''τροκάρ'' κλπ., ή ένας πλοίαρχος τι είναι το GPS , (τώρα που υπάρχει και στα αυτοκίνητα και στους περιπατητές ακόμη), και ότι αυτός πλοηγεί με τα παραδοσιακά όργανα και τα αστέρια. Ίσως, αυτή η άρνηση να είναι επακόλουθο της παλιάς συνήθειας κορυφαίων δημοσιογράφουν, να χρησιμοποιούσαν μολύβι (Faber no 2) αντί για στυλό, και αργότερα στυλό αντί για γραφομηχανή, (δεν γνωρίζω αν οι ακόμη παλιότεροι έμεναν πιστοί στο μελανοδοχείο με το φτερό).
Αλλά τουλάχιστον, οι διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα μέσα είχαν μόνο πρακτική σημασία για τον χρήστη. Και πάντα το καθένα θα έχει την αξία και την χρησιμότητά του για την δεδομένη στιγμή, δεν χρειάζεται δηλαδή να χρησιμοποιήσω υπολογιστή για να κρατήσω μια σημείωση για ένα απλό ραντεβού, ένα τηλέφωνο, μια σκέψη. Αλλά το να δηλώνεις άγνοια, με σαφή μάλιστα εχθρική τάση στις νέες τεχνολογίες, μάλλον μια ανεξήγητη φοβία δείχνει. Και για να έρθω στα παραδείγματα που χρησιμοποίησα παραπάνω, είναι σαν να πάμε ένα σύγχρονο αυτοκίνητο στο συνεργείο, και εκεί ο μαστρο-Μήτσος, να εμφανιστεί με κλειδιά, τανάλιες και κατσαβίδια, λέγοντας μας ότι δεν εμπιστεύεται τα μηχανήματα ηλεκτρονικής διάγνωσης με τους αναλυτές δεδομένων της λειτουργίας του κινητήρα και των συστημάτων του.
Τώρα θα μου πείτε πώς όποιος είναι χρήστης του διαδικτύου είναι αυτόματα και ο σωστός, ενημερωμένος και αντικειμενικός δημοσιογράφος; Ασφαλώς και όχι.
=Πόσοι και ποιοί κ. Κ είχαν τους κωδικούς;
Κιόταν η απάντηση του Κ ήταν
=Από έναν μέχρι και... χίλια άτομα κα Τ , ...γινόταν πανικός.
Ενώ αν από πρίν γνώριζαν ότι ''συντακτική ομάδα'' θα μπορεί να είναι, ένας ονειροπόλος ναυτικός που ταξιδεύει στον Νότιο Ειρηνικό, ένας μοναχικός, ένας φαντασιόπληκτος, ένας απελπισμένος, ένας ερωτευμένος, ένας αισιόδοξος, ένας γρουσούζης, ένας ''μαιντανός'' αλλά και ένας πιτσιρικάς 12-15 ετών, κλπ., κλπ. Πιστεύω πως η αντιμετώπιση από αυτούς θα ήταν διαφορετική.
Ας είναι. Ποτέ δεν είναι αργά
Και για να δικαιολογήσω τον τίτλο: ΙΣΤ(ολογ)ΙΑ,
Ήθελα να συνδέσω, την παράλληλη χρονικά, και σε μεγάλη ηλικία ενασχόλησή μου με την ΙΣΤΙΟΠΛΟΊΆ και τα ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ. Αλλά η ακατάσχετη όπως διαπιστώνω μέχρι τώρα πολυλογία, επιβάλει το τέλος αυτού του σημειώματος.
Δεν ξέρω αν αυτό γινόταν για να μην συνδεθούν με οποιονδήποτε τρόπο, με την τροπή που είχαν πάρει εκείνες τις μέρες τα γεγονότα, όταν οι Bloggers εμφανίζονταν περίπου σαν vampir. (Προσωπικά αποκλείω κάτι τέτοιο).
Από την άλλη δεν κατανοώ τι πραγματικά μπορεί να κρατάει μακρυά από αυτό το μαγικό μέσο, αυτούς που κατά κύριο λόγο αφορά, με συνέπεια να εμφανίζονται στα παράθυρα και να μην κατανοούν την διαφορά ανάμεσα στην ''ανάρτηση'' και το ''σχόλιο'' ακόμη και το ''email''. (Ευτυχώς, όχι όλοι).
Από την άλλη δεν κατανοώ τι πραγματικά μπορεί να κρατάει μακρυά από αυτό το μαγικό μέσο, αυτούς που κατά κύριο λόγο αφορά, με συνέπεια να εμφανίζονται στα παράθυρα και να μην κατανοούν την διαφορά ανάμεσα στην ''ανάρτηση'' και το ''σχόλιο'' ακόμη και το ''email''. (Ευτυχώς, όχι όλοι).
Eίναι σαν να μας λέει ένας χειρουργός σήμερα, ότι δεν γνωρίζει τι είναι ''λαπαροσκόπιο'', το ''τροκάρ'' κλπ., ή ένας πλοίαρχος τι είναι το GPS , (τώρα που υπάρχει και στα αυτοκίνητα και στους περιπατητές ακόμη), και ότι αυτός πλοηγεί με τα παραδοσιακά όργανα και τα αστέρια. Ίσως, αυτή η άρνηση να είναι επακόλουθο της παλιάς συνήθειας κορυφαίων δημοσιογράφουν, να χρησιμοποιούσαν μολύβι (Faber no 2) αντί για στυλό, και αργότερα στυλό αντί για γραφομηχανή, (δεν γνωρίζω αν οι ακόμη παλιότεροι έμεναν πιστοί στο μελανοδοχείο με το φτερό).
Αλλά τουλάχιστον, οι διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα μέσα είχαν μόνο πρακτική σημασία για τον χρήστη. Και πάντα το καθένα θα έχει την αξία και την χρησιμότητά του για την δεδομένη στιγμή, δεν χρειάζεται δηλαδή να χρησιμοποιήσω υπολογιστή για να κρατήσω μια σημείωση για ένα απλό ραντεβού, ένα τηλέφωνο, μια σκέψη. Αλλά το να δηλώνεις άγνοια, με σαφή μάλιστα εχθρική τάση στις νέες τεχνολογίες, μάλλον μια ανεξήγητη φοβία δείχνει. Και για να έρθω στα παραδείγματα που χρησιμοποίησα παραπάνω, είναι σαν να πάμε ένα σύγχρονο αυτοκίνητο στο συνεργείο, και εκεί ο μαστρο-Μήτσος, να εμφανιστεί με κλειδιά, τανάλιες και κατσαβίδια, λέγοντας μας ότι δεν εμπιστεύεται τα μηχανήματα ηλεκτρονικής διάγνωσης με τους αναλυτές δεδομένων της λειτουργίας του κινητήρα και των συστημάτων του.
Τώρα θα μου πείτε πώς όποιος είναι χρήστης του διαδικτύου είναι αυτόματα και ο σωστός, ενημερωμένος και αντικειμενικός δημοσιογράφος; Ασφαλώς και όχι.
Η συνολική αποστασιοποίηση όμως, (με την επισήμανση ''εγω είμαι παραδοσιακός'') έδωσε αυτές τις απίστευτες εικόνες, που είδαμε και ακούσαμε τις μέρες της κρίσης με τους Bloggers, με αναστατωμένους, αγανακτισμένους, και έκπληκτους δημοσιογράφους απέναντι σένα παγκόσμιο κατακλυσμιαίο φαινόμενο με όλες τις αδυναμίες και τις πιθανές παρενέργειές του, να το αντιμετωπίζουν σαν να το γνώρισαν μόλις, και επειδή ''έσκασε'' το θέμα με τους εκβιασμούς. Ενω, αντίθετα, αυτοί θα έπρεπε να δώσουν τις πραγματικές του διαστάσεις, επισημαίνοντας τα θετικά, τα αρνητικά και τα επικίνδυνα που μπορεί να προκύπτουν από αυτό το νέο ρεύμα, στα πλαίσια της ενημέρωσης του κόσμου, που τουλάχιστον αυτός, έχει κάθε δικαίωμα να μην γνωρίζει περι τινος πρόκειται. Πως όμως να ενημρώσεις για κάτι που ο ίδιος δεν γνωρίζεις. Και δυστυχώς αυτό συνέβη.
Έτσι φθάσαμε στο σημείο να αναζητούν ''συντακτική ομάδα'', και ''υπεύθυνους σύμφωνα με τον νόμο'' στα ιστολόγια. (Βέβαια με ποιό απλά λόγια:
=Πόσοι και ποιοί κ. Κ είχαν τους κωδικούς;
=Από έναν μέχρι και... χίλια άτομα κα Τ , ...γινόταν πανικός.
Ενώ αν από πρίν γνώριζαν ότι ''συντακτική ομάδα'' θα μπορεί να είναι, ένας ονειροπόλος ναυτικός που ταξιδεύει στον Νότιο Ειρηνικό, ένας μοναχικός, ένας φαντασιόπληκτος, ένας απελπισμένος, ένας ερωτευμένος, ένας αισιόδοξος, ένας γρουσούζης, ένας ''μαιντανός'' αλλά και ένας πιτσιρικάς 12-15 ετών, κλπ., κλπ. Πιστεύω πως η αντιμετώπιση από αυτούς θα ήταν διαφορετική.
Ας είναι. Ποτέ δεν είναι αργά
Και για να δικαιολογήσω τον τίτλο: ΙΣΤ(ολογ)ΙΑ,
Ήθελα να συνδέσω, την παράλληλη χρονικά, και σε μεγάλη ηλικία ενασχόλησή μου με την ΙΣΤΙΟΠΛΟΊΆ και τα ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ. Αλλά η ακατάσχετη όπως διαπιστώνω μέχρι τώρα πολυλογία, επιβάλει το τέλος αυτού του σημειώματος.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)