Σάββατο 1 Μαρτίου 2008

Ο ΘΑΥΜΑΣΤΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΩΝ ΙΣΤ(ολογ)ΙΩΝ

Παρακολουθούσα αυτές τις μέρες στα κανάλια τις συζητήσεις για τα Blogs τους εκβιασμούς κλπ. Εκείνο όμως που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση και πιστεύω σε όλους, είναι το γεγονός ότι, πολλοί γνωστοί δημοσιογράφοι - από τα πρώτα ονόματα- έλεγαν πως δεν έχουν σχέση με υπολογιστές, με την ''νέα τεχνολογία'' και με τα ''WSB'' (ντάμπλγιου ες μπι) όπως το έλεγε ο Ν. Χατζηνικολάου.
Δεν ξέρω αν αυτό γινόταν για να μην συνδεθούν με οποιονδήποτε τρόπο, με την τροπή που είχαν πάρει εκείνες τις μέρες τα γεγονότα, όταν οι Bloggers εμφανίζονταν περίπου σαν vampir. (Προσωπικά αποκλείω κάτι τέτοιο).
Από την άλλη δεν κατανοώ τι πραγματικά μπορεί να κρατάει μακρυά από αυτό το μαγικό μέσο, αυτούς που κατά κύριο λόγο αφορά, με συνέπεια να εμφανίζονται στα παράθυρα και να μην κατανοούν την διαφορά ανάμεσα στην ''ανάρτηση'' και το ''σχόλιο'' ακόμη και το ''email''. (Ευτυχώς, όχι όλοι).

Eίναι σαν να μας λέει ένας χειρουργός σήμερα, ότι δεν γνωρίζει τι είναι ''λαπαροσκόπιο'', το ''τροκάρ'' κλπ., ή ένας πλοίαρχος τι είναι το GPS , (τώρα που υπάρχει και στα αυτοκίνητα και στους περιπατητές ακόμη), και ότι αυτός πλοηγεί με τα παραδοσιακά όργανα και τα αστέρια. Ίσως, αυτή η άρνηση να είναι επακόλουθο της παλιάς συνήθειας κορυφαίων δημοσιογράφουν, να χρησιμοποιούσαν μολύβι (Faber no 2) αντί για στυλό, και αργότερα στυλό αντί για γραφομηχανή, (δεν γνωρίζω αν οι ακόμη παλιότεροι έμεναν πιστοί στο μελανοδοχείο με το φτερό).
Αλλά τουλάχιστον, οι διαφορές ανάμεσα σε αυτά τα μέσα είχαν μόνο πρακτική σημασία για τον χρήστη. Και πάντα το καθένα θα έχει την αξία και την χρησιμότητά του για την δεδομένη στιγμή, δεν χρειάζεται δηλαδή να χρησιμοποιήσω υπολογιστή για να κρατήσω μια σημείωση για ένα απλό ραντεβού, ένα τηλέφωνο, μια σκέψη. Αλλά το να δηλώνεις άγνοια, με σαφή μάλιστα εχθρική τάση στις νέες τεχνολογίες, μάλλον μια ανεξήγητη φοβία δείχνει. Και για να έρθω στα παραδείγματα που χρησιμοποίησα παραπάνω, είναι σαν να πάμε ένα σύγχρονο αυτοκίνητο στο συνεργείο, και εκεί ο μαστρο-Μήτσος, να εμφανιστεί με κλειδιά, τανάλιες και κατσαβίδια, λέγοντας μας ότι δεν εμπιστεύεται τα μηχανήματα ηλεκτρονικής διάγνωσης με τους αναλυτές δεδομένων της λειτουργίας του κινητήρα και των συστημάτων του.
Τώρα θα μου πείτε πώς όποιος είναι χρήστης του διαδικτύου είναι αυτόματα και ο σωστός, ενημερωμένος και αντικειμενικός δημοσιογράφος; Ασφαλώς και όχι.
Η συνολική αποστασιοποίηση όμως, (με την επισήμανση ''εγω είμαι παραδοσιακός'') έδωσε αυτές τις απίστευτες εικόνες, που είδαμε και ακούσαμε τις μέρες της κρίσης με τους Bloggers, με αναστατωμένους, αγανακτισμένους, και έκπληκτους δημοσιογράφους απέναντι σένα παγκόσμιο κατακλυσμιαίο φαινόμενο με όλες τις αδυναμίες και τις πιθανές παρενέργειές του, να το αντιμετωπίζουν σαν να το γνώρισαν μόλις, και επειδή ''έσκασε'' το θέμα με τους εκβιασμούς. Ενω, αντίθετα, αυτοί θα έπρεπε να δώσουν τις πραγματικές του διαστάσεις, επισημαίνοντας τα θετικά, τα αρνητικά και τα επικίνδυνα που μπορεί να προκύπτουν από αυτό το νέο ρεύμα, στα πλαίσια της ενημέρωσης του κόσμου, που τουλάχιστον αυτός, έχει κάθε δικαίωμα να μην γνωρίζει περι τινος πρόκειται. Πως όμως να ενημρώσεις για κάτι που ο ίδιος δεν γνωρίζεις. Και δυστυχώς αυτό συνέβη.
Έτσι φθάσαμε στο σημείο να αναζητούν ''συντακτική ομάδα'', και ''υπεύθυνους σύμφωνα με τον νόμο'' στα ιστολόγια. (Βέβαια με ποιό απλά λόγια:

=Πόσοι και ποιοί κ. Κ είχαν τους κωδικούς;

Κιόταν η απάντηση του Κ ήταν

=Από έναν μέχρι και... χίλια άτομα κα Τ , ...γινόταν πανικός.

Ενώ αν από πρίν γνώριζαν ότι ''συντακτική ομάδα'' θα μπορεί να είναι, ένας ονειροπόλος ναυτικός που ταξιδεύει στον Νότιο Ειρηνικό, ένας μοναχικός, ένας φαντασιόπληκτος, ένας απελπισμένος, ένας ερωτευμένος, ένας αισιόδοξος, ένας γρουσούζης, ένας ''μαιντανός'' αλλά και ένας πιτσιρικάς 12-15 ετών, κλπ., κλπ. Πιστεύω πως η αντιμετώπιση από αυτούς θα ήταν διαφορετική.

Ας είναι. Ποτέ δεν είναι αργά

Και για να δικαιολογήσω τον τίτλο: ΙΣΤ(ολογ)ΙΑ,
Ήθελα να συνδέσω, την παράλληλη χρονικά, και σε μεγάλη ηλικία ενασχόλησή μου με την ΙΣΤΙΟΠΛΟΊΆ και τα ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ. Αλλά η ακατάσχετη όπως διαπιστώνω μέχρι τώρα πολυλογία, επιβάλει το τέλος αυτού του σημειώματος.

Δεν υπάρχουν σχόλια: